Zaragoza - Toledo

Om 10 uur vertrokken, het is 16 graden en ik moet een groot deel van de stad door naar het zuiden. Na de gebruikelijke eindeloze industrieterreinen komt een nogal vlak saai gebied met akkerbouw en veeteelt op een schaal die de Noordoostpolder zich doet schamen. Na wat bergjes volgt weer zo'n vlakte, de provincie heet Castilla–La Mancha, lange rechte wegen met af en toe een rots of bergruggetje. Ik kan me goed voorstellen dat men hier tegen windmolens ging vechten! Uiteindelijk volgt dan bos en een natuurpark met rotsen en heuvels, nu kunnen we een beetje sturen! De rotsen hebben mooie pastel tinten tussen grijs, geel en roze, ook de meest maffe vormen. Je kunt hier overigens nergens stoppen ( ja in een bak met grind, daar kom ik niet meer weg) dus jammer geen plaatjes. Daarna weer een hoogvlakte met rechte wegen (100 km!)  tot Toledo. Totaal 440 km met vrij hoge gemiddelde van 83 km/u. Ik reed vaak te snel maar aan de andere kant ook weer nooit te langzaam! Het is inmiddels 28 C. Maar goed we zijn weer veilig binnen en de brommer staat voor de deur! Eens kijken wat Toledo zoal doet op hun vrije zaterdag!